Przejście do sekcji:
Lech Kowalski
Lech Kowalski urodził się 9 sierpnia 1936 r w Głownie. Jego rodzice byli nauczycielami w Szkole Podstawowej nr 1 im. J. Piłsudskiego w Głownie, a ojciec był był także jej dyrektorem do 1941roku. Po wybuchu II wojny światowej, Państwo Kowalscy prowadzili tzw. „komplety tajnego nauczania” we własnym domu i innych lokalach na terenie Głowna. W styczniu 1944 roku ojciec Lecha Kowalskiego został po raz trzeci aresztowany przez władze niemieckie, osadzony w więzieniu w Łowiczu, następnie przewieziony do obozu Pawiak w Warszawie. W dniu 2 lutego 1944 roku został rozstrzelany przez gestapo. Po ukończeniu szkoły podstawowej, Lech Kowalski rozpoczął naukę w klasie wstępnej Gimnazjum Handlowego przy ul. Kopernika w Głownie. Po 4 latach nauki, zdał egzamin państwowy i otrzymał świadectwo „małej matury”. Kolejny rok nauki pozwolił na zdanie egzaminu przed państwową komisją i otrzymał świadectwo maturalne. W 1952 roku, w wieku niespełna 16 lat, Lecha Kowalski podjął pracę w kopalni węgla w Wałbrzychu, gdzie pracował do 1955 roku. Podczas pracy w Wałbrzychu ukończył Technikum Górnicze ,w którym otrzymał dyplom, oraz III stopień technika górnictwa. W 1960 r ukończył studia na wydziale Prawa Uniwersytetu w Łodzi.
Pracował m.in.: Centrali Handlu Zagranicznego Universal, w biurze radcy handlowego w Teheranie (oddelegowanie przez Ministerstwo Handlu Zagranicznego), polskich centralach firm Minex i Polimex- Cekop, a następnie został dyrektorem biura w Kuwejcie. Był także dyrektorem handlowym polsko brytyjskiej spółki Furnel International w Warszawie oraz dyrektorem handlowym firmy Friesheis z Austrii na obszar Europy Wschodniej. W 1991 roku założył w Polsce własne Przedsiębiorstwo handlowe Euroholz, którego magazyn znajduje się na terenie Głowna. Uzyskał status eksperta Banku Światowego w USA, certyfikat za osiągnięcia wydany przez Ministerstwo Rolnictwa USA.
Ze strony Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego został wyróżniony złotą odznaką, za przygotowanie od strony ekonomicznej, projektu obecnej konstytucji RP.
Lech Kowalski jest pasjonatem sportu, głównie tenisa ziemnego i lekkoatletyki. Brał i bierze udział w wielu maratonach i zawodach sportowych. W latach 1988/2001 był wielokrotnie wybierany na stanowisko viceprezesa o później Prezesa Komitetu Weteranów przy Polskim Związku Tenisa.
Mimo, że pracował poza swoim rodzinnym miastem jakim jest Głowno, to bardzo często tu przebywał i cały czas z Głownem był i jest związany.
Od początku lat 70-tych XX wieku, został członkiem TPMG i był obecny na większości corocznych zjazdów prowadzonych przez pp. Wacławę i Zdzisława Rydzyńskich.
Od 2008 r. zacieśnił kontakty z kierownictwem Szkoły Podstawowej nr 1 w Głownie:
- wspierał szkołę zarówno finansowo jak i rzeczowo:
- w roku 2009 zorganizował dla uczniów SP1 konkurs historyczny z nagrodami finansowymi:
- w 2010 roku zaprosił 2 uczniów i nauczycielkę SP1 do odwiedzenia muzeum Pawiak i innych miejsc w Warszawie związanych wydarzeniami II Wojny Światowej. Uczniowie wraz z nauczycielką dokonali kwerendy osób wcześniej aresztowanych w Głownie i zamordowanych w więzieniu Pawiak i na ulicach Warszawy;
- w latach 2017/2019 zorganizował kilka spotkań i prelekcji podróżniczych, historycznych z uczniami i kierownictwem szkół SP1, ZSS i w przedszkolu nr 1 w Głownie;
- w roku 2008 zorganizował w dawnym Muzeum w Głownie, retrospektywną wystawę swoich 145 fotogramów wykonanych w Polsce i za granicą. Wystawę odwiedziło około 700 osób, mieszkańców miasta i uczniów głowieńskich szkół;
- kolejną wystawę fotograficzną zorganizował wspólnie z Mirosławem Wężykiem w 2017 r.;
- Od 1991 r. prowadzi na terenie fabryki Szlifierek, magazyn swojego Przedsiębiorstwa, gdzie zatrudnia głównie mieszkańców Głowna.
- Na Jego zaproszenie w 2008r przyjechał do Głowna kś. biskup Józef Zawistowski celem poświęcenia tablicy pamiątkowej Bohdana Kowalskiego, dyrektora SP 1 w Głownie w latach 1926/1939 XX wieku.
Lech Kowalski urodzony w Głownie od dawna nie mógł zaakceptować kwestionowania autonomii własnego miasta. Tutejsze urzędy pocztowe posługiwały się pieczęcią Głowno k/ Łowicza. Dzięki jego staraniom pieczęć zmieniono. Tą pomoc w załatwieniu zmiany nazwy na pieczęci oznaczającej nadawanie przesyłek pocztowych w Głownie, uznał za jedno najważniejszych wydarzeń własnej pomocy dla Głowna i jego mieszkańców.
W latach 90-tych XX wieku zostało założone w Głownie koło rodzin po byłych żołnierzach Armii Krajowej z siedzibą przy parafii kościoła św. Jakuba Apostoła. Będąc jego członkiem często wspierał finansowo działalność koła. Współfinansował także tablicę z brązu upamiętniającą mieszkańców miasta Głowna aresztowanych i rozstrzelanych w okresie II wojny światowej, znajdującą się po lewej stronie kościoła św. Jakuba w Głownie.